Lelijke kriebelpootjes
Gisterenavond stap ik samen met mijn zoontjes de trap op naar hun slaapkamer wanneer ik vanuit mijn ooghoeken een ongewone zwarte vlek op onze anders zo witte muur ontdek.
Ik wil het uitschreeuwen en heel hard wegrennen maar als ik twee potentiële spinnenjagers wil grootbrengen is dat misschien niet zo'n goed idee.
Gelukkig is manlief in de buurt om de ontruimingsactie op zich te nemen. Mocht het aan mij liggen bedacht ik de meest gruwelijke folterpraktijken maar hij wil het dier vredig in een potje buitenzetten.
Eerst gaat hij het 8-potige dier samen met onze zonen uitvoerig bestuderen terwijl ik op veilige afstand mij afvraag hoe lang dit nog hoeft te duren.
Daarna loopt hij triomfantelijk aan me voorbij, het potje op en neer schuddend, en kruipt de daver me nog meer op het lijf.
Voor het slapen gaan plaats ik overal nog wat potjes met pepermuntolie want ik heb ooit ergens gelezen dat dit hét wondermiddel is om ze uit huis te houden. Met een klein hartje kruip ik in bed want iedereen weet dat spinnen altijd in paar opduiken... .
